Ove stvari ili veći deo ovih informacija sigurno niste znali, a mnogo su zanimljivi i značajni, uživajte čitajući i saznajući pojedine fantastične detalje iz naše istorije!

• Da je prema odredbama Rudarskog zakonika despota Stefana Lazarevića (1389—1427) udatim ženama bilo zabranjeno da prodaju hleb, so i voće? Ove delatnosti su bile rezervisane samo za udovice koje su se na taj način izdržavale.
• Da je novac srpskog kralja Stefana Radoslava (1228—1234) najverovatnije kovan u Solunu, prestonici njegovog tasta Teodora I Anđela, epirskog despota i solunskog cara.
• Da se relikvijar koji je pripadao srpskom velikašu despotu Tomi Preljuboviću (ubijen 1384) i njegovoj supruzi Mariji, ćerki Dušanovog polubrata Simeona, danas čuva u gradskoj katedrali u španskom gradu Kuenka.
• Da je vlada radikala Nikole Uzunovića 1926. pala posle samo nedelju dana (8.-15. april) pošto joj je podršku uskratila Hrvatska seljačka stranka Stjepana Radića.
• Da je knez Mihailo Obrenović za Vukovu zbirku narodnih pripovedaka zapisao bajku Čardak ni na nebu ni na zemlji onako kako ju je slušao od svojih dadilja.
• Da je carinik Teodor Radičević, otac poznatog pesnika Branka Radičevića, preveo na srpski jezik Šilerovo delo Viljem Tel.
• Da je fudbalska reprezentacija Jugoslavije na Prvo svetsko prvenstvo u fudbalu koje je bilo održano u Urugvaju 1930. godine putovala poštanskim brodom punih 18 dana.
• Da je Isidora Sekulić, srpska književnica, prema Dejanu Medakoviću, odbila da potpiše Apel srpskom narodu (dokument iz avgusta 1941. godine kojim je srpska elita trebalo da podrži kolaboracionističku vladu) sa obrazloženjem da je u pitanju politički dokument i da ona, pošto žene u Srbiji nemaju politička prava, ne može da potpiše dokument političke sadržine.
• Da se početni fragment povelje despota Đurđa Brankovića manastiru Lavri na Svetoj gori iz 1452. godine smatrao izgubljenim sve dok ga Mihailo Laskaris nije pronašao u ćeliji jednog monaha gde je korišćen kao omot za rukopise.
• Da je u Beogradu 1929. godine živelo 126.315 muškaraca prema 99.755 žena? Ova razlika bila je posebno izrazita u Topčideru gde je na 4.987 muškaraca dolazila 671 žena. Ovo se tumači činjenicom da je dobar deo stanovništva dolazio u Beograd na rad dok porodice nisu vodili sa sobom što je bila bitna karakteristika beogradkse demografije između dva svetska rata.
• Da je u Jugoslaviji 1935. godine udeo žena među zaposlenima iznosio 30% što je bilo više nego u SAD, Norveškoj ili Italiji. Ovo se tumači kao posledica ekonomske krize i rastućom potrebom za slabokvalifikovanom i izuzetno slabo plaćenom radnom snagom.
• Da je prva knjiga koju je izdala Matica srpska bio roman Kasija carica, Milovana Vidakovića.
• Da je Vuk Stefanović Karadžić u tolikoj meri insistirao da u Srpski rečnik uđu samo one reči prisutne u živom narodnom govoru da u njega nije uneo reč predgovor kojom je naslovio uvod u delo ali ni reč rječnik kako je celo delo naslovljeno.
• Da je knez Miloš Obrenović prilikom posete Istanbulu 1835. od sultana, u znak poverenja, dobio na poklon šest topova.
• Da je srpski princ Konstantin Bodin, sin kralja Mihaila Vojislavljevića, kada su ga Vizantinci zarobili 1075. privremeno interniran čak u Antiohiju u Siriji.
• Da se Miloš Obrenović, sin Jevrema Obrenovića, lažno predstavljao kao svoj stric knjaz Miloš u čije se ime zaduživao širom Evrope.
• Da je Svetozar Miletić posle izdavanja Tucindanskog članka 1860. godine bio toliko popularan među Srbima da je na jednoj slici srpskih vladara izdatoj u Novom Sadu iste godine car Stefan Dušan bio prikazan sa brkovima i bradom po uzoru na Miletićeve.
• Da je u srednjovekovnoj Budvi sin koji bi se oženio protiv volje roditelja mogao u skladu sa zakonskim odredbama da bude isteran iz kuće.
• Da je kvalitetan duvan, švercovan u Kraljevinu SHS iz Elbasana (Albanija) nazivan kačak što je bio termin kojim su označavani albanski odmetnici. Inače zbog državnog monopola u Kraljevini SHS krijumčarenje duvana je predstavljalo unosan dopunski prihod u pograničnim područjima.
• Da je nakon izumiranja dinastije Branković, ugarski kralj Vladislav II 1504. dodelio titulu srpskog despota hrvatskom velikašu Ivanišu Berislaviću.
• Da je jedini srpski monarh 19. i 20. veka koji je krunisan i miropomazan bio kralj Srbije i Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca Petar I Karađorđević (1903—1921)?
• Da je jedan brod 1955. godine trebalo da tajno preveze 300 egipatskih oficira i vojnika u Poljsku preko jugoslovenskih luka na Jadranu, ali da je tajnost cele operacije iskompromitovana zato što je prilikom ulaska u luku brod ispalio počasne plotune, što je neizbežno privuklo pažnju?
• Da su se Nikola Pašić i Stjepan Radić, najistaknutiji politički lideri Srba, odnosno Hrvata, lično sastali tek 1925. godine, punih sedam godina po formiranju Kraljevine SHS.
• Da je knez Miloš Obrenvić bio jedini hrišćanski vladar u okviru Osmanskog carstva koji je uspeo da dobije pravo naslednosti vladarskog dostojanstva? Naime, ovo pravo su, pored vladara iz Osmanske dinastije, u Osmanskom carstvu imala samo još dva vladara muslimanske veroispovesti: nešto pre Miloša dobili su je vladari Tunisa, a nešto kasnije, posle srpskog kneza, dobili su ga i egipatski vladari.
• Da su porođaju kraljice Natalije Obrenović prisustvovali predsednik vlade Stevča Mihailović, ministar inostranih dela Jovan Ristić i mitropolit Mihailo? Posle rođenja Aleksandra Obrenovića 14. avgusta 1876. godine u osam ujutro, održana je sednica Vlade na kojoj je objavljeno njegovo rođenje i to da se ima smatrati prestolonaslednikom.
• Da se srpski car Stefan Uroš IV Dušan na pojedinim poveljama koje je izdavao na grčkom i latinskom potpisivao na starosrpskom jeziku i ćiriličnim pismom.

Dosadni sastanci, loša interakcija sa potencijalnim partnerom, strijele lete na sve strane ali Kupidon nikako da pogodi u centar – tako izgleda siže zabavljanja danas. Ljubav je teško naći a i samo zabavljanje je naporno i svelo se na ekonomsku računicu. Evo zašto su, kako smatra stručnjak za veze Osiana Tefenhart sastanci sa ekonomskog aspekta i za muškarce i za žene naporni i teški.

1. Prezasićeno tržište
Trenutno imamo više opcija za sastanke nego u bilo kom trenutku ljudske istorije – partnera ima u izobilju. Ako se jednoj djevojci ne sviđaju vaše slike, druga će ih možda cijeniti. U prošlosti, bilo je manje izbora i načina da dođete do osobe i potencijalnog partnera. Danas, ljudi su postali jednokratni, i kao rezultat toga, svi uvijek traže sljedeću veću, bolju stvar. Jednostavno, kako prenosi Your Tango, takva je priroda prezasićenog tržišta.

2. Kriza potrošačke korpe
Među poslovnim ljudima izreka je da „premium proizvodi zaslužuju premium cijene”. U zdravoj vezi, oboje treba da ulože ozbiljnu količinu rada da bi se stvari desile. Međutim, ljudi su postali nefleksibilni u vezi sa ovim. Ljudi više ne žele da se obavežu. Ljudi se više ne brinu o poštovanju ili čak o osjećanjima potencijalnog partnera. Čini se da mnoge ljude zanima samo ono šta će da dobiju od sastanka. Vrhunski proizvodi – ili u ovom slučaju, pristojna ljudska bića – često ne dobijaju posvećenost, ljubav i brigu koju zaslužuju. Ljudi će često reći partnerima koji su bili dobri prema njima da „nisu spremni da se obavežu”, samo da bi se vratili kada im nešto zatreba.

Standardi, posebno na fizičkom nivou i nivou „glamura”,nikada nisu bili viši. Svi smo vidjeli kada djevojke odbijaju momke jer nemaju dovoljno sladak stan, ili kada momci odbijaju djevojke zbog njihovog struka. Ljudi su nekada bili mnogo manje izbirljivi i takođe bi se više trudili da njeguju dobar odnos. Danas živimo u svijetu u kome očekujemo trenutno zadovoljstvo. Trenutno se mnogi ljudi osjećaju kao da mogu ili da „ostanu na policama prodavnica“ kao samci, ili mogu da „odu na carinu“, što znači da se na kraju zadovolje nekim manje nego što zaslužuju. U preduzeću, ako se previše stvari na kraju proda sa gubitkom onda će uslijediti bankrot preduzeća. Slično tome, ako se ništa ne proda, vi takođe niste u poslu. U svijetu zabavljanja, ovako dobijate ljude koji polako nestaju u lošim brakovima i ljude koji postaju gorka ljuštura onoga što su nekada bili. Svi smo se pretvorili u izbirljivu mušteriju koja zahtijeva da razgovara sa menadžerom jer gurmanska organska šunka od meda nije cijena koju je željela da bude.

3. Transakcija koja ne može da se desi
Društvo je postalo egocentrično i većina naših interakcija sa drugima dešava iza neke vrste paravana. Čini se da mnogi od nas zaboravljaju da i muškarci i žene imaju svoja osjećanja, potrebe i snove. Ovo dovodi do toga da ljudi vjeruju da je ljubav transakciona. Ali, velika istina je da ljubav nije bankovna transakcijska i, nažalost, ljudi se toga više ne sjećaju.

4. Šta bi moglo da popravi ovu strašnu ekonomiju zabavljanja?
Malo je vjerovatno da se odnosi mogu vratiti na fabrička podešavanja. Našem društvu kao cjelini bilo bi potrebno da sagleda način na koji se ponašamo jedni prema drugima. Bilo bi poželjno i da se odnosimo pažljivije, a najvažnija stvar je rješavanje pitanja prezasićenog tržišta.