Zanimljivosti

Danas je Međunarodni dan zagrljaja

Koliko puta dnevno zagrlite dragu vam osobu? Počnite to raditi malo češće. Danas zaglite nekog, zagrljaj otklanja depresiju, loše raspoloženje i čini vas srećnijim. Ne štedite na zagrljajima, oni su besplatni.

Međunarodni dan zagrljaja je godišnji praznik ‘ozvaničen’ 1986. godine u Mičigenu, a obeležava se 21. januara. Pet do šest zagrljaja na dan učiniće Vam život dužim i lepšim, smatraju psiholozi. Da grljenje ima u najmanju ruku lekovita svojstva, potvrđuju i reči psihološkinje Virginije Satir kako je čoveku potrebno četiri zagrljaja na dan da bi preživio, osam zagrljaja dnevno treba nam da bismo se održali, a dvanaest zagrljaja na dan da bismo napredovali. Svetski poznati psiholog Jack Canfield u svojoj teoriji o grljenju navodi kako je grljenje zdravo, sasvim prirodno i praktički savršeno.

Većini građana ipak je više poznata akcija besplatnih zagrljaja koji se posljednjih godina s vremena na vrijeme dijele na trgovima većih gradova iako ova akcija nije povezana sa ovim međunarodnim danom.

Psiholozi smatraju kako nam je dan zagrljaja itekako potreban. Stručnjaci tvrde kako nam pet do šest zagrljaja dnevno može učiniti život dužim i ljepšim. Osim stručnjaka, zaključio je to i jedan američki sveštenik Kevin Zaborney koji je 1986. godine današnji dan proglasio Međunarodnim danom zagrljaja. Zagrljaj je često bio i predmetom naučnih istraživanja, koje je vodio dr.sc.Jay Gordon. Istraživanja su pokazala da o grljenju zavisi i naša inteligencija, pa se vjeruje da će ona djeca koju se više grli biti inteligentnija od one koju su roditelji manje grlili.

Kažu:

4 zagrljaja su potrebna za preživljavanje

8 za održavanje

12 za napredovanje.

Vrste zagrljaja

Medvjeđi zagrljaj – Jedna ruka ide preko ramena, a druga preko struka grljene osobe, koja grli na isti način. Pritom se osobe gledaju u oči. Zagrljaj je vrlo čvrst, ali ne i prekomjerno. U ljubavnoj verziji, muškarac može i podići djevojku s tla.

Zagrljaj “slovo A” – Tijela su nagnuta jedno prema drugom, grli se s obje ruke, jednom preko ramena, a drugom u predjelu pazuha druge osobe, a lica su pripijena, tako da obje osobe gledaju u istom smjeru. U nekim zemljama ovo kratko grljenje je za dobrodošlicu ili pozdrav.

Zagrljaj “Želim te na veliki način” – Dvoje ljudi grli se s rukama obavijenim jedno oko drugo – muškarac drži djevojku oko struka a ona njega oko vrata, torza se dotiču, noge isprepliću, stopala dodiruju.

Zagrljaj s tapkanjem po leđima – Grljenje s obje ruke i tapkanjem grljene osobe s jednom od njih. To znači: “Drag si mi, ali ovo je samo prijateljski zagrljaj”.

Jednoruki zagrljaj – Kratak zagrljaj desnom rukom druge osobe. Tipičan za muškarce, kada je poruka: “Tvoj sam drug, ali nismo toliko bliski”.

Bezprsi zagrljaj – U kontaktu sudjeluju ruke i ramena, ali ništa ispod tog nivoa. Ostaci tijela su udaljeni oko 30-50 cm. Tipičan za žene kada se susreću s kolegicama s kojima su više formalne, a manje bliske.

Obrazni zagrljaj – Nježni zagrljaj bilo kojeg tipa, stojeći ili sjedeći, pri kome se obrazi istaknuto dodiruju, dok je ruka obično na drugoj strani lica. Značenje: “Žao mi je što si tužan”.

Čeoni zagrljaj – Ruke idu na ramena druge osobe, a čela se naslanjaju jedno na drugo.

Zagrljaj “Oko srca” – Svaki od grlitelja obuhvata drugoga s jednom rukom ispod pazuha, a drugom iznad ramena, držeći prste na vratu sa zadnje strane.

Zagrljaj “Vrh glave” – Stojeći grlitelj grli s obje ruje sjedeću osobu, obuhvaćajući joj glavu ili vrat, s jednom stranom lica dodirujući potiljak.

Bonton grljenja

– Poštuj prostor oko druge osobe

– Zatraži dopuštenje prije nego što je zagrliš

– Zagrljaj je neseksualni oblik pokazivanja privlačnosti ili naklonosti, pa grljenje treba biti u suglasju s tom činjenicom

– Zagrljaj je nježan i topao, nije vojni manevar

Slične teme:Depresija istaknuto međunarodni dan zagrljaja

Sledeće

10 gradova u kojima živi najviše milionera na svetu

Ne propustite

Kućni ljubimci podstiču pamćenje kod starijih ljudi

Reklama

Klikni da ostaviš komentar

Zanimljivosti

Sajberhondrija, sindrom od kog pati sve više ljudi

Sajberhondrija je medicinski termin novijeg datuma koji označava neosnovanu eskalaciju anksioznosti u vezi sa zdravljem, nastalu upornim pretragama i čitanjem sadržaja o simptomima i bolestima na internetu.

Razlike između sajberhondrije i hipohondrije

Hipohondrija je anksiozni poremećaj čije su osnovne odlike strah i vjerovanje osobe da je oboljela od ozbiljnog tjelesnog oboljenja. Sličnost je u tome što u oba slučaja postoji prekomjerna zabrinutost za tjelesno zdravlje.

Međutim, sajberhondriju karakteriše ekscesivna upotreba interneta sa upornim i često nekontrolisanim pretragama informacija u vezi zdravlja čiji sadržaji potom izazivaju stres, uznemirenje i anksioznost. Očigledno, sajberhondrija je vezana za nove tehnologije, pa se često označava kao bolest modernog doba.

Uzroci sajberhondrije

Uzroci sajberhondrije nisu do kraja jasni, ali opšta sklonost ka brizi, hronični stres, iskustva sa bolestima (bilo lična ili člana porodice), već prisutna anksiozna ili depresivna stanja, jesu najčešći faktori koji povećavaju sklonost za razvoj sajberhondrije. Sa druge strane, laka dostupnost medicinskih informacija na internetu, ušteda vremena i novca zbog neodlaska kod ljekara, privatnost, i potreba za instant odgovorima podstiču pretraživanje interneta.

Veliki broj osoba koristi zdravstvene informacije sa interneta na adekvatan način. One nekada mogu pomoći da se identifikuje problem, pomoću njih se možemo informisati o načinu tretmana ili kome je potrebno obratiti se za pomoć.

Najčešće dobra informisanost dovodi do realnog sagledavanja problema i olakšanja, odnosno redukcije anksioznosti u vezi zdravstvenih smetnji.

Kod drugih, medicinske informacije dobijene putem interneta mogu izazvati potpuno suprotan efekat. One ih mogu zbuniti, uplašiti i uznemiriti jer saznanja o bolestima i simptomima mogu biti pogrešno protumačena. Na taj način može nastati uvjerenje da osoba ima ozbiljan zdravstveni problem, što pojačava anksioznost u vezi sa zdravljem. Pretrage se nastavljaju, a anksioznost eskalira dovodeći do narušavanja mentalnog zdravlja, opšte funkcionalnosti i kvaliteta života.

Teži put do dijagnoze

Postavljanje dijagnoze od strane laika na osnovu pogrešno protumačenih ili netačnih informacija sa interneta ili, još gore, pokušaji samoliječenja – predstavljaju ozbiljan problem.

Ljekarima je otežan rad jer pacijenti dolaze sa predubjeđenjem da imaju neku bolest i traže potvrdu i tretman umjesto pregleda i utvrđivanja faktičkog stanja. Pokušaji razuvjeravanja mogu biti zahtjevni i troše vrijeme ljekara koje bi moglo biti posvećeno drugim pacijentima. Nisu rijetke ni promjene ljekara zbog nepovjerenja i sumnji u vezi njihove kompetentnosti kao i neosnovano izlaganje brojnim dijagnostičkim procedurama.

Zanimljivosti

Zanimljive činjenice iz srpske istorije koje sigurno niste znali!

Ove stvari ili veći deo ovih informacija sigurno niste znali, a mnogo su zanimljivi i značajni, uživajte čitajući i saznajući pojedine fantastične detalje iz naše istorije!

Da je prema odredbama Rudarskog zakonika despota Stefana Lazarevića (1389—1427) udatim ženama bilo zabranjeno da prodaju hleb, so i voće? Ove delatnosti su bile rezervisane samo za udovice koje su se na taj način izdržavale.
Da je novac srpskog kralja Stefana Radoslava (1228—1234) najverovatnije kovan u Solunu, prestonici njegovog tasta Teodora I Anđela, epirskog despota i solunskog cara.
Da se relikvijar koji je pripadao srpskom velikašu despotu Tomi Preljuboviću (ubijen 1384) i njegovoj supruzi Mariji, ćerki Dušanovog polubrata Simeona, danas čuva u gradskoj katedrali u španskom gradu Kuenka.
Da je vlada radikala Nikole Uzunovića 1926. pala posle samo nedelju dana (8.-15. april) pošto joj je podršku uskratila Hrvatska seljačka stranka Stjepana Radića.
Da je knez Mihailo Obrenović za Vukovu zbirku narodnih pripovedaka zapisao bajku Čardak ni na nebu ni na zemlji onako kako ju je slušao od svojih dadilja.
Da je carinik Teodor Radičević, otac poznatog pesnika Branka Radičevića, preveo na srpski jezik Šilerovo delo Viljem Tel.
Da je fudbalska reprezentacija Jugoslavije na Prvo svetsko prvenstvo u fudbalu koje je bilo održano u Urugvaju 1930. godine putovala poštanskim brodom punih 18 dana.
Da je Isidora Sekulić, srpska književnica, prema Dejanu Medakoviću, odbila da potpiše Apel srpskom narodu (dokument iz avgusta 1941. godine kojim je srpska elita trebalo da podrži kolaboracionističku vladu) sa obrazloženjem da je u pitanju politički dokument i da ona, pošto žene u Srbiji nemaju politička prava, ne može da potpiše dokument političke sadržine.
Da se početni fragment povelje despota Đurđa Brankovića manastiru Lavri na Svetoj gori iz 1452. godine smatrao izgubljenim sve dok ga Mihailo Laskaris nije pronašao u ćeliji jednog monaha gde je korišćen kao omot za rukopise.
Da je u Beogradu 1929. godine živelo 126.315 muškaraca prema 99.755 žena? Ova razlika bila je posebno izrazita u Topčideru gde je na 4.987 muškaraca dolazila 671 žena. Ovo se tumači činjenicom da je dobar deo stanovništva dolazio u Beograd na rad dok porodice nisu vodili sa sobom što je bila bitna karakteristika beogradkse demografije između dva svetska rata.
Da je u Jugoslaviji 1935. godine udeo žena među zaposlenima iznosio 30% što je bilo više nego u SAD, Norveškoj ili Italiji. Ovo se tumači kao posledica ekonomske krize i rastućom potrebom za slabokvalifikovanom i izuzetno slabo plaćenom radnom snagom.
Da je prva knjiga koju je izdala Matica srpska bio roman Kasija carica, Milovana Vidakovića.
Da je Vuk Stefanović Karadžić u tolikoj meri insistirao da u Srpski rečnik uđu samo one reči prisutne u živom narodnom govoru da u njega nije uneo reč predgovor kojom je naslovio uvod u delo ali ni reč rječnik kako je celo delo naslovljeno.
Da je knez Miloš Obrenović prilikom posete Istanbulu 1835. od sultana, u znak poverenja, dobio na poklon šest topova.
Da je srpski princ Konstantin Bodin, sin kralja Mihaila Vojislavljevića, kada su ga Vizantinci zarobili 1075. privremeno interniran čak u Antiohiju u Siriji.
Da se Miloš Obrenović, sin Jevrema Obrenovića, lažno predstavljao kao svoj stric knjaz Miloš u čije se ime zaduživao širom Evrope.
Da je Svetozar Miletić posle izdavanja Tucindanskog članka 1860. godine bio toliko popularan među Srbima da je na jednoj slici srpskih vladara izdatoj u Novom Sadu iste godine car Stefan Dušan bio prikazan sa brkovima i bradom po uzoru na Miletićeve.
Da je u srednjovekovnoj Budvi sin koji bi se oženio protiv volje roditelja mogao u skladu sa zakonskim odredbama da bude isteran iz kuće.
Da je kvalitetan duvan, švercovan u Kraljevinu SHS iz Elbasana (Albanija) nazivan kačak što je bio termin kojim su označavani albanski odmetnici. Inače zbog državnog monopola u Kraljevini SHS krijumčarenje duvana je predstavljalo unosan dopunski prihod u pograničnim područjima.
Da je nakon izumiranja dinastije Branković, ugarski kralj Vladislav II 1504. dodelio titulu srpskog despota hrvatskom velikašu Ivanišu Berislaviću.
Da je jedini srpski monarh 19. i 20. veka koji je krunisan i miropomazan bio kralj Srbije i Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca Petar I Karađorđević (1903—1921)?
Da je jedan brod 1955. godine trebalo da tajno preveze 300 egipatskih oficira i vojnika u Poljsku preko jugoslovenskih luka na Jadranu, ali da je tajnost cele operacije iskompromitovana zato što je prilikom ulaska u luku brod ispalio počasne plotune, što je neizbežno privuklo pažnju?
Da su se Nikola Pašić i Stjepan Radić, najistaknutiji politički lideri Srba, odnosno Hrvata, lično sastali tek 1925. godine, punih sedam godina po formiranju Kraljevine SHS.
Da je knez Miloš Obrenvić bio jedini hrišćanski vladar u okviru Osmanskog carstva koji je uspeo da dobije pravo naslednosti vladarskog dostojanstva? Naime, ovo pravo su, pored vladara iz Osmanske dinastije, u Osmanskom carstvu imala samo još dva vladara muslimanske veroispovesti: nešto pre Miloša dobili su je vladari Tunisa, a nešto kasnije, posle srpskog kneza, dobili su ga i egipatski vladari.
Da su porođaju kraljice Natalije Obrenović prisustvovali predsednik vlade Stevča Mihailović, ministar inostranih dela Jovan Ristić i mitropolit Mihailo? Posle rođenja Aleksandra Obrenovića 14. avgusta 1876. godine u osam ujutro, održana je sednica Vlade na kojoj je objavljeno njegovo rođenje i to da se ima smatrati prestolonaslednikom.
Da se srpski car Stefan Uroš IV Dušan na pojedinim poveljama koje je izdavao na grčkom i latinskom potpisivao na starosrpskom jeziku i ćiriličnim pismom.

Zanimljivosti

U najtišoj sobi na svijetu niko ne izdrži duže od 55 minuta

Mir i tišina – mnogima su ovi pojmovi sinonim za odmor, uživanje, blagostanje i predstavljaju nedostižan cilj u današnjem svijetu koji je brz i užurban. Mnogi ljudi misle da vole mir i tišinu, ali u stvarnosti ekstremna tišina je vrlo neprijatna. I to do te mjere da nijedna osoba, za sada, nije uspjela da izdrži čitav sat u najtišoj sobi na svijetu.

Naime, Majkrosoft je, kako piše Unilad, napravio anehogenu komoru, sobu koja je najtiša na svijetu. Bilo je potrebno dvije godine da se dizajnira i nalazi se u sjedištu kompanije u Vašingtonu. Iako zvuči kao savršeno mjesto da se sklupčate uz knjigu i šoljicu čaja, malo ljudi to može dugo da izdrži. Kada u nju uđete sve što možete da čujete su zvuci vašeg srca koje kuca, u vašim ušima zvoni. U razgovoru za Si- En- En, Hundraj Gopal iz Majkrosofta je rekao:

„Najduže neprekidno vrijeme koje je neko proveo u komori je oko 55 minuta. Samo čovjek u ovoj komori je zvuk i samo ga on proizvodi. To je vrlo teško”.

Pošto nema ni spoljašnjih zvukova, čak i kretanje tijela postaje teško. Gopal je objasnio da se komora sastoji od šest slojeva betona i čelika koji je izoluju spolja. Unutar komore postoji ekstremna količina akustične izolacije koja apsorbuje čak 99,99 procenata odjeka u prostoriji. Toliko je efikasan da pucanje balona jedva da se registruje. Komora se takođe nalazi na setu opruga koje dodatno prigušuju sve vibracije.