Da je neophodno uvođenje socijalnih penzija pokazuju podaci sa Zavoda za zapošljavanje, prema kojima čak preko 13.000 građana starijih od 50 godina nema posao i nema izgleda da će i dobiti šansu za rad jer spadaju u kategoriju teško zapošljivih lica. S obzirom na to da je na evidenciji biroa rada preko 38.000 građana, ispada da je svaki treći nezaposleni stariji od 50 godina.

Na evidenciji Zavoda za zapošljavanje, na dan 31. avgust, nalazilo se 38.137 nezaposlenih lica, od čega je 22.159 ili 58,10% žena. Lica starosti 50 i više godina bilo je 13.289 ili 34,85% od ukupnog broja nezaposlenih (žena je bilo 6.915 ili 52,04%). Posmatrano prema stepenima stručne spreme lica starosti 50 i više godina, sa I i II stepenom registrovano je 6.271 lice (3.528 žena ili 56,26%), sa III, IV i V stepenom (srednjoškolci) 6.315 lica (3.035 žena ili 48,06%) i sa VI, VII i VIII stepenom (visokoškolci) 703 lica (352 žene ili 50,07%), pokazuju podaci Zavoda za zapošljavanje.

Već duži period uvođenje socijalnih penzija zagovara poslanik Boris Mugoša. Mugoša za „Dan“ kaže da je više puta ukazivao na potrebu uvođenja tzv. socijalnih penzija, odnosno adekvatnije mjesečne naknade za starije osobe koje nemaju penziju i drugi prihod.

„U pitanju su građanke i građani koji ne ostvaruju pravo po osnovu penzijsko-invalidskog osiguranja. Prema podacima iz UNDP-ove Studije materijalnih davanja za prioritetne izmjene Zakona o socijalnoj i dječjoj zaštiti, 77 odsto takvih osoba su žene. Dok sami (86,2 odsto) ili s drugom radno nesposobnom osobom (10,6 odsto) uglavnom supružnikom živi 97 odsto takvih osoba. Navedene osobe ostvaruju pravo na materijalno obezbjeđenje koje je veoma skromno, što je posebno zabrinjavajuće imajući u vidu drastičan rast cijena roba i usluga, zbog čega je neophodno da se iznosi mjesečnih naknada povećaju na pristojan nivo jer je riječ o jednoj od socijalno najugroženijih grupa u državi“, izjavio je Mugoša.

Ukazuje da postoje kvalitetna uporedna iskustva u regionu i Evropskoj uniji kada je riječ o mehanizmu podrške toj ranjivoj populaciji.

„Mi smo inicijalno, još prije više od godinu, vodeći se i preporukama te studije, predložili da se ide u pravcu izmjene postojećih zakonskih rješenja i povećanja tih iznosa i da se oni dovedu u vezu sa kretanjem minimalne penzije. Na način da bi iznos bio 20 odsto – 30 odsto niži od iznosa minimalne penzije, odnosno da bi iznos za pojedinca (samca) bio 70 odsto najniže penzije i 80 odsto najniže penzije za dva člana porodice (koji ne ostvaruju pravo po osnovu penzijsko-invalidskog osiguranja). Na taj način te osobe bi došle u poziciju onih koji ostvaruju pravo na staračku naknadu koja je utvrđena u visini 70 odsto najniže penzije u Crnoj Gori. Navedena naša inicijativa ne zahtijeva znatna dodatna sredstva u budžetu jer nije velik broj osoba koje ostvaruju pravo na tu naknadu. Osim toga, do tih sredstava se može doći i kroz racionalizaciju određenih budžetskih izdataka (ugovori o djelu, konsultantske usluge, službena putovanja, administrativni materijal …)“, ističe Mugoša.